پاسخ ساختمان های چند طبقه تحت حرکات ناهمگون نزدیک به گسل

در این تحقیق پاسخهای خطی و غیرخطی یک مدل سازه ای از ساختمان های چند طبقه با تعداد طبقات سه و هفت، تحت حرکات ناهمگون عمود بر گسل و موازی گسل مورد بررسی قرار گرفته است. در این مدل تیرها صلب و ستون ها با سختی دو خطی مدل گردیده اند. در تحلیل ها بیشیـنه جابجایی نسبی طبقات سـازه با در نظر گرفتـن رفتار غیرخطی مصالح، رفتـار غیرخطی هندسی، اثر وزن و نیز اثر همزمان مولفه های افقی، قائم و دورانی زمین مورد نظر است. جهت حل معادلات غیرخطی حرکت از روش رانگ-کوتای مرتبه چهارم استفاده گردیده است. برای ساختمان های خطی نتایج نشان می دهد که تحت اثر همزمان حرکات ناهمگون چند مولفه ای با افزایش اختلاف فاز بیشینه جابجایی نسبی طبقه اول افزایش یافته و به 2 تا 4 برابر نسبت به فرض معمول در مهندسی زلزله، یعنی حالتی که سازه فقط تحت حرکت افقی همفاز قرار دارد، می رسد درحالیکه این روند در سایر طبقات مشاهده نمی گردد. وقتی سازه وارد ناحیه غیرخطی می شود اثـر حـرکـات ناهمگـون مولفه های قائم و دورانی حرکت زمین بر جابجایی نسبی طبقات بالا نیز حایز اهمیت می گردد. در این شرایط حرکت ناهمگون افقی زمین تنها سبب بزرگنمایی جابجایی نسبی طبقه اول گردیده درحالیکه اثر همزمان مولفه های افقی، عمودی و دورانی زمین سبب افزایش 3 تا 5 برابری تغییر شکل های نسبی تمام طبقات نسبت به فرض معمول در مهندسی زلزله می گردد. بیشینه جابجایی نسبی طبقات سازه تحت حرکات عمود بر گسل می تواند 3 تا 10 برابر بزرگتر از پاسخ سازه تحت حرکات موازی گسل باشد.